Rozwód w Warszawie jest zjawiskiem dość częstym, świadczącym o kryzysie prowadzącym do całkowitego rozkładu pożycia małżeńskiego. Wyrok rozwodowy powinien co do zasady wskazać, kto jest winien takiego stanu rzeczy, jednak prawo pozwala na skierowanie do sądu wniosku o zaniechanie orzekania w tym zakresie.
Spis treści:
Skutki przypisania przez sąd winy rozkładu pożycia małżeńskiego
Zawinienie a relacje z dzieckiem
Nie można korzystać ze swego złego postępowania
Wpływ na podział majątku wspólnego
Kwestia odpowiedzialności cywilnej i karnej
Gdy sąd nie wskaże winnego
Fikcja o dużym znaczeniu
Liczy się to, co w sentencji
Alimenty
Jakie skutki pociąga za sobą rozwód z orzeczeniem o winie w Warszawie?
Prawomocny rozwód z orzeczeniem o winie w Warszawie czy w jakimkolwiek innym mieście Polski skutkuje nie tylko rozwiązaniem małżeństwa. Doniosłe w praktyce konsekwencje wyroku sięgają znacznie dalej i tym właśnie kwestiom przyjrzymy się poniżej. Jako adwokat z wieloletnim doświadczeniem, z powodzeniem zajmuję się sprawami tego typu z zakresu prawa rodzinnego, ale nie tylko. Specjalizuję się także w prawie spadkowym, prawie pracy, prawie cywilnym czy prawie karnym.
Wina małżonka a relacje z dzieckiem
Ustalenia faktyczne poczynione na potrzeby orzeczenia o winie rozkładu pożycia mogą wpłynąć na decyzję sądu o władzy rodzicielskiej i kontaktach rozwiedzionych małżonków z ich wspólnymi dziećmi. Zawsze wyjaśniam moim klientom, że nie oznacza to „automatycznego” przyjmowania, że małżonek winny rozkładu pożycia jest zarazem złym rodzicem (a zatem należy np. ograniczyć jego władzę rodzicielską). Zwróć uwagę, że jeszcze w latach 50. XX wieku Sąd Najwyższy wskazał, że dopuszczalne jest powierzenie wykonywania władzy rodzicielskiej małżonkowi winnemu rozkładu pożycia, jeżeli przemawia za tym dobro dziecka (wyrok z 30 listopada 1954 r., II CR 1229/54). Szczególne znaczenie ma tu analiza stanu faktycznego. Zawsze uważnie słucham moich klientów, zwracając uwagę na z pozoru nieistotne szczegóły. Dokładne przeanalizowanie stanu faktycznego połączone z wiedzą i doświadczeniem pozwala mi na opracowanie strategii procesowej, począwszy od sformułowania żądań pozwu rozwodowego wraz z wnioskami dowodowymi.
Nemo audiatur propriam turpitudinem allegans – sąd nie wysłucha tego, kto powołuje się na swój zły postępek
Rozstrzygnięcie o tym, kto ponosi winę rozkładu pożycia małżeńskiego, wpływa w bezpośredni sposób na dopuszczalność rozwiązania małżeństwa. Dzieje się tak, gdyż zgodnie z art. 56 § 3 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, rozwód jest niedopuszczalny, gdy orzeczenia go żąda ten z małżonków, który ponosi wyłączną winę rozkładu wspólnego pożycia. Mimo to, sąd orzeknie rozwód, jeśli druga strona zgadza się na to albo jeśli odmowa zgody jest w świetle okoliczności faktycznych danej sprawy sprzeczna z zasadami współżycia społecznego (art. 56 § 3 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zapewniam pomoc prawną w każdej z opisanych sytuacji. Kieruję się przy tym zasadą ochrony interesów klienta, tak jak tego wymaga § 6 Zbioru Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu.
Wpływ na podział majątku wspólnego
Orzeczenie o winie może mieć znaczenie przy ustalaniu nierównych udziałów we wspólnym majątku rozwiedzionych (art. 43 § 2 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Doświadczenie życiowe wskazuje, że z zawinionym postępowaniem jednego z małżonków (np. uchylanie się od pracy zawodowej) często łączy się brak przyczyniania się do pomnażania wspólnego majątku.
Odpowiedzialność karna i cywilna
Stwierdzenie przez sąd rozwodowy, że postępowanie jednego z małżonków było zawinione, a zatem i bezprawne, może skutkować odpowiedzialnością cywilną (art. 415 i nast. kodeksu cywilnego) lub karną (np. za znęcanie się, typizowane w art. 207 kodeksu karnego). Chodzi tu zwłaszcza o sprawy, w których mamy do czynienia z naruszeniem zdrowia, czci, miru domowego albo innych dóbr osobistych (zob. art. 23 i 24 kodeksu cywilnego).
Również w tym zakresie udzielam porad prawnych, przygotowuję opinie i pisma procesowe, a także reprezentuję klientów przed sądami i innymi organami, np. w toku postępowania przygotowawczego.
Jakie są konsekwencje rozwodu bez orzekania o winie w Warszawie?
Skutki uzyskania rozwodu bez orzekania o winie, w sprawie prowadzonej m.in. przez moją kancelarię adwokacką w Warszawie, określa art. 57 § 2 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z nim, zaniechanie orzekania o winie pociąga za sobą skutki takie, jakby żadne z byłych małżonków nie ponosiło winy.
Doniosła fikcja
Zaznaczmy, że zaniechanie orzekania o winie nie jest tożsame ze stwierdzeniem, że i powód, i pozwany jest niewinny. Powstaje jednak fikcja prawna braku winy (sygnalizuje ją słowo „jakby” użyte w art. 57 § 2). Wiąże ona sąd, np. przy orzekaniu o alimentach dla byłego małżonka. Niezbędny do zaniechania orzekania o winie zgodny wniosek stron wyklucza także możliwość dowodzenia winy małżonka pozostałego przy życiu w procesie wszczętym w oparciu o art. 940 kodeksu cywilnego (uchwała SN z 2 lipca 1985 r., III CZP 39/85; chodzi tu o powództwo, które ma na celu wyłączenie tego małżonka od dziedziczenia). Może się wydawać, że mamy do czynienia ze specjalistycznymi niuansami, jednak konsekwentne branie ich pod uwagę przez adwokata sprawia, że podejście do poszczególnych spraw jest kompleksowe i w pełni indywidualne.
Znaczenie sentencji wyroku
Dla stwierdzenia, czy i które z małżonków jest winne rozkładu pożycia, znaczenie ma sentencja wyroku orzekającego rozwód. Jeżeli zaniechano w niej orzeczenia o winie, powstaje fikcja braku winy. Ustalanie zawinienia w innym postępowaniu, np. dotyczącym podziału majątku wspólnego, jest wykluczone (postanowienie SN z 6 maja 1999 r., II CKN 304/98).
Roszczenia alimentacyjne między rozwiedzionymi
Wina rozkładu pożycia wpływa w istotny sposób na powstanie, zakres i czas trwania obowiązku alimentacyjnego między byłymi małżonkami (art. 60 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zwróć uwagę, że alimentów po prawomocnym orzeczeniu rozwodu może żądać tylko ten z małżonków, któremu sąd nie przypisał wyłącznej winy rozkładu pożycia. Ponadto, tzw. wzmocnionym (rozszerzonym) obowiązkiem alimentacyjnym (art. 60 § 2 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) może być obciążony jedynie małżonek, którego sąd uznał za wyłącznie winnego rozpadu małżeństwa. Małżonek niewinny jest poniekąd uprzywilejowany. Jego obowiązek alimentacyjny jest ograniczony terminem: gaśnie, gdy minie pięć lat od daty orzeczenia rozwodu (art. 60 § 3 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zd. 2).
Procesy o alimenty dowodzą, że byli małżonkowie często nie orientują się w prawnych skutkach zaniechania orzekania o winie. Zdając sobie z tego sprawę, dążę do zapewnienia pełnej informacji w tym zakresie. Dzięki temu reprezentowane przeze mnie osoby podejmują świadome decyzje, oparte na przekazanej im w zrozumiały sposób wiedzy prawniczej.
